Bij het wijzigen van een omgevingsdocument kan het voorkomen dat een deel van de tekst vervalt. Bijvoorbeeld twee woorden of een zin uit een artikel. Vragen die we bij de helpdesk krijgen over het vervallen van tekst gaan niet over het vervallen van zo’n klein stukje van een tekst, maar over het vervallen van een heel artikel of een lid.
Het laten vervallen van een artikel met de STOP/TPOD-standaard
De STOP/TPOD-standaard biedt twee methoden om een artikel te laten vervallen.
1. Het artikel volledig verwijderen
Bij deze methode verwijder je simpelweg het hele artikel. Opvolgende artikelen moet je vernummeren. Feitelijk krijgt het artikelnummer een andere inhoud. Wijzig je met renvooi dan zie je in de bekendmaking van het wijzigingsbesluit op officielebekendmakingen.nl (met de bekende markeringen) dat het artikel is verwijderd. Wijzig je met integrale tekstvervanging, dan zie je in de bekendmaking alleen het resultaat: het artikel is er niet meer.
In de geldende geconsolideerde regeling op lokaleregelgeving.nl en in Regels op de kaart is het artikel er niet meer en zie je niet dat het artikel heeft bestaan. Maak je een tijdreis naar een vorige versie dan zie je dat uiteraard wel. Het verwijderen van een artikel ziet er als volgt uit op officielebekendmakingen.nl en Regels op de Kaart.
Een voorbeeld uit een ontwerpregeling op Regels op de kaart, de wijzigingsmethode renvooi is toegepast:
In het wijzigingsbesluit op officielebekendmakingen.nl zie je het volgende:
In de geconsolideerde regeling op Regels op de kaart en lokaleregelgeving.nl zie je het artikel niet meer. De opvolgende artikelen zijn vernummerd, bij het artikelnummer is een andere inhoud geplaatst:
2. Het artikel als vervallen aanmerken
Bij deze methode vervang je de inhoud van het artikel door het element Vervallen. De opvolgende artikelen vernummer je niet: de bestaande nummering blijft behouden. Wijzig je met renvooi dan zie je in de bekendmaking van het wijzigingsbesluit op officielebekendmakingen.nl (met de bekende markeringen) dat de inhoud van het artikel is verwijderd en dat onder het nummer en het opschrift het label [Vervallen] is toegevoegd. Wijzig je met integrale tekstvervanging, dan zie je in de bekendmaking alleen het resultaat: nummer en opschrift van het artikel en het label [Vervallen].
In de geldende geconsolideerde regeling op lokaleregelgeving.nl en in Regels op de kaart zie je het nummer en het opschrift van het artikel en het label [Vervallen]. Je blijft dus zien dat het artikel heeft bestaan. Bij een link naar het -inmiddels vervallen- artikel vanuit een ander artikel of een andere regeling wordt het artikel gevonden en wordt duidelijk dat het vervallen is. De inhoud van het artikel zie je niet. Die kun je wel raadplegen door een tijdreis naar een vorige versie te maken. Het als vervallen aanmerken van een artikel ziet er als volgt uit op officielebekendmakingen.nl en Regels op de Kaart.
Een voorbeeld uit een ontwerpregeling op Regels op de kaart, de wijzigingsmethode renvooi is toegepast:
In het wijzigingsbesluit op officielebekendmakingen.nl zie je het volgende:
In de geconsolideerde regeling op Regels op de kaart en lokaleregelgeving.nl zie je dat het artikel is vervallen (dit betreft een ander omgevingsdocument):
Beide methoden hebben hun voor- en nadelen. Het is aan het bevoegd gezag om een methode te kiezen.
In de tekst hiervoor hebben we aangegeven hoe het laten vervallen van een artikel werkt. Het laten vervallen van een structuurelement, zoals een hoofdstuk of een afdeling, werkt vergelijkbaar. Ook bij het laten vervallen van een divisie of divisietekst van een omgevingsdocument met vrijetekststructuur, zoals de omgevingsvisie, pas je een van de twee genoemde methoden toe.
Handmatig invullen van de tekst Vervallen is niet de bedoeling
Als je een artikel wilt laten vervallen, moet je een keuze maken uit de twee hiervoor beschreven methoden. Het is niet de bedoeling om handmatig de inhoud van het artikel te vervangen door het woord vervallen of door een tekst waarin je beschrijft dat het artikel is vervallen, in plaats van door het element Vervallen. Ieder artikel (of lid) met tekstinhoud moet geannoteerd worden en een Locatie hebben zodat het bij een prik in de kaart wordt teruggevonden. Gereserveerde en vervallen artikelen (artikelen zonder tekstinhoud) moeten niet geannoteerd worden, opdat ze bij een prik in de kaart niet teruggevonden worden. Een raadpleger heeft daar immers niets aan. Als je de tekst vervallen handmatig invoert, heeft het artikel technisch gezien nog steeds inhoud. Hierdoor moet het artikel geannoteerd zijn en dus een Locatie hebben. Bij een prik in de kaart wordt het artikel dan wel teruggevonden, maar heeft de raadpleger daar niets aan omdat er geen juridische inhoud is. Merk je een artikel als vervallen of gereserveerd aan volgens STOP/TPOD dan gaat het goed: er is geen inhoud en geen annotatie. Zo’n artikel wordt dan ook bij een prik in de kaart niet teruggevonden.
Het laten vervallen van één of meer leden
Artikelen (en hoger gelegen structuurelementen zoals hoofdstuk en afdeling) kunnen als vervallen aangemerkt worden. Het is niet mogelijk om leden als vervallen aan te merken. Pas je bij het laten vervallen van een artikel met leden het element Vervallen toe, dan is op lokaleregelgeving.overheid.nl en Regels op de kaart te zien dat het artikel is vervallen, maar niet dat het artikel leden had.
Als niet het volledige artikel maar een of meer leden van het artikel moeten vervallen, moet je dat lid of die leden verwijderen. Eventuele opvolgende leden moet je vernummeren. Je past dus de hiervoor beschreven eerste methode toe. Wijzig je met renvooi dan zie je in de bekendmaking van het wijzigingsbesluit op officielebekendmakingen.nl dat het lid is verwijderd, en wat de tekst was. In het testvoorbeeld hierna is dat zichtbaar:
In de geconsolideerde regeling zie je alleen het resultaat van het verwijderen: het verwijderde lid zie je niet meer.